موارد کاربرد سیمان نوع 2:

-از این سیمان در سازه‌ها یا اعضایی از آن‌ها که در تماس با خاک یا آب زیرزمینی در شرایط سولفاتی متوسط قرار دارند استفاده می‌شود. سولفات‌های موجود در خاک مرطوب یا آب می‌توانند با نفوذ در بتن و انجام واکنش‌های انبساطی با C₃A هیدراته، موجب انبساط، پوسته شدگی و ترک خوردگی بتن شوند. برخی از ترکیبات سولفاتی مانند منیزیم سولفات مستقیما به کلسیم سیلیکات هیدرات (C-S-H) حمله می‌کنند. چرخه‌های خشک و تر شدن متوالی در محیط سولفاتی تشکیل نمک‌ها و یا ترکیبات سولفاتی که برای تخریب خمیر سیمان از فشار تبلور کافی برخوردارند را شدت می‌بخشد. برای کنترل واکنش‌های ذکر شده، استفاده از سیمان تیپ 2 باید با نسبت آب به سیمان پایین همراه باشد.

-بتن در تماس با آب دریا اغلب از سیمان نوع 2 ساخته می‌شود. در آب دریا مقادیر قابل توجهی از سولفات‌ها و کلریدها به صورت محلول وجود دارد. اگرچه سولفات‌های موجود در آب دریا قابلیت واکنش با C₃A را دارند، اما وجود یون‌های کلرید مانع از واکنش انبساطی می‌شود که ویژگی اصلی واکنش سولفات با C₃A است. کلسیم سولفوآلومینات (اترینگایت) و دیگر ترکیبات سولفاتی حاصل از واکنش سولفات با C₃A، در شرایط وجود یون کلرید محلول تر بوده و به سرعت به خارج بتن شسته شده و در نتیجه انبساط مخرب کمتری ایجاد می‌شود.

-سازه‌هایی با ابعاد قابل توجه: و در شرایط سولفاتی متوسط

-پایه‌ی پل‌ها: در مجاورت خاک با مشخصه‌ی سولفاتی متوسط یا در آب حاوی مقدار متوسط یون کلرید و سولفات

-پی‌ها: در خاک‌های با شرایط سولفاتی متوسط

-دیوارهای حایل: برای اجرا در خاک با شرایط سولفاتی متوسط